Geometria i zadania na dowodzenie – przykłady z rozwiązaniami

Zadanie 1. (0-4)
Na bokach BC i CD równoległoboku ABCD zbudowano kwadraty CDEF i BCGH (zobacz rysunek). Udowodnij, że |AC| = |FG|.

Rendered by QuickLaTeX.com

♦ matura – poziom rozszerzony, maj 2010.


Zaznaczmy na rysunku interesujące nas odcinki i rozważmy taki dodatkowy punkt X, aby czworokąt CFXG był równoległobokiem.

Rendered by QuickLaTeX.com

Wtedy ten nowy równoległobok jest przystający do wyjściowego równoległoboku ABCD. Odpowiednie przekątne też są jednakowe, a ponieważ \angle BCD+\angle FCG=180^\circ, to przekątne FG i AC są właśnie jednakowej długości. To kończy dowód.

 

Zadanie 2. (0-4)
Trapez równoramienny ABCD o podstawach AB i CD jest opisany na okręgu o promieniu r. Wykaż, że 4r^2=|AB|\cdot |CD|.

♦ matura – poziom rozszerzony, maj 2013.


Wykonajmy stosowny rysunek. Zauważmy przy tym, że szkic wykorzystuje dodatkowe założenie, że |AB|\geqslant |CD|. Należy mieć tego świadomość i w rozwiązaniu odpowiednio się do tego odnieść.

Rendered by QuickLaTeX.com

Z warunku opisywalności czworokąta na okręgu wiemy, że suma jego podstaw jest równa sumie długości ramion, czyli

    \[|AB|+|CD|=2|BC|,\]

bo trapez jest równoramienny. Stąd |BC|=\dfrac{|AB|+|CD|}{2}. Wykorzystajmy teraz twierdzenie pitagorasa dla trójkąta BCE, gdzie punkt E jest podstawą wysokości trapezu poprawodznej z wierzchołka C. Wtedy, znów korzystając z równych długości ramion i symetrii całej figury, mamy |BE|=\dfrac{|AB|-|CD|}{2}. Uwaga. Gdyby przyjąć, że to podstawa |CD| jest dłuższa od podstawy |AB|, to odpowiedni odcinek miałby długość \dfrac{|CD|-|AB|}{2}, jednak nie wpływa to na dalsze obliczenia (gdyż kwadrat obu wyrażeń jest taki sam).

Z twierdzenia Pitagorasa mamy teraz |BC|^2=(2r)^2+\left(\frac{|AB|-|CD|}{2}\right)^2, czyli

    \[4r^2=\left(\frac{|AB|+|CD|}{2}\right)^2-\left(\frac{|AB|-|CD|}{2}\right)^2=|AB|\cdot |CD|,\]

co mieliśmy pokazać.

 

Zadanie 3. (0-4)
Trapez równoramienny, o obwodzie równym 20 cm, jest opisany na okręgu. Wiedząc, że przekątna trapezu ma długość \sqrt{41} cm, oblicz pole tego trapezu.

♦ matura próbna – poziom rozszerzony, maj 2003.


Przyjmijmy oznaczenia jak na rysunku; zakładamy (bez zmniejszenia ogólności rozważań), że a\geqslant b. Rachunki będziemy przeprowadzać w centymetrach, co uwzględnimy formułując końcową odpowiedź.

Rendered by QuickLaTeX.com

Z warunku opisywalności czworokąta na okręgu i z tego, że trapez jest równoramienny wynika, że suma długości przeciwległych boków jest równa połowie obwodu: a+b=2|BC|=10. Stąd |BC|=5 oraz a+b=5.

Napiszmy twierdzenie Pitagorasa dla trójkątów ACE i BCE. Mamy

    \[h^2+|AE|^2=41\quad\text{oraz}\quad h^2+|BE|^2=25.\]

Wiemy też, że |AE|=\dfrac{a+b}{2} i |BE|=\dfrac{a-b}{2}. Podstawiając to do wcześniejszych równości i odejmując je stronami, uzyskamy

    \[16=|AE|^2-|BE|^2=(|AE|-|BE|)(|AE|+|BE|)=ab.\]

Mamy więc a+b=10 i ab=16. Rozwiązując ten układ równań dostaniemy b=10-a i dalej a(10-a)=16, czyli a^2-10a+16=0, a stąd (a-8)(a-2)=0. To prowadzi nas do możliwych rozwiązań (a,b)=(2,8) lub (a,b)=(8,2), jednak a\geqslant b, czyli a=8 i b=2.

Wówczas |AE|=5 i stąd h^2+5^2=41, czyli h^2=16, więc h=4. To już prowadzi do odpowiedzi: szukane pole trapezu wynosi P=\dfrac{a+b}{2}\cdot h=5\cdot 4=20 cm^{2}.

 

Zadanie 4. (0-3)
Dany jest trójkąt prostokątny o przyprostokątnych długości a i b, w którym kąt między środkową a wysokością wychodzącymi z wierzchołka kąta prostego ma miarę \alpha. Wykaż, że \text{tg}\alpha=\dfrac{|a^2-b^2|}{2ab}.

♦ matura próbna ,,Operon” – poziom rozszerzony, listopad 2019.


Rozważmy trójkąt prostokątny ABC, w którym punkt M jest środkiem przeciwprostokątnej AB, zaś H jest spodkiem wysokości opuszczonej z wierzchołka C.

Rendered by QuickLaTeX.com

Oznaczmy |CH|=h, |AB|=c, |BC|=a oraz |CA|=b. Zauważmy, że porównując pole trójkąta ABC mamy zależność \dfrac{ab}{2}=\dfrac{ch}{2}, czyli h=\dfrac{ab}{c}. Dodatkowo |MC|=|MB|=\dfrac{c}{2}. Stąd

    \[\cos\alpha=\frac{h}{|MC|}=\frac{h}{c/2}=\frac{2ab}{c^2}=\frac{2ab}{a^2+b^2}.\]

Ponieważ \text{tg}\alpha=\dfrac{\sin\alpha}{\cos\alpha}, to mamy

(1)   \begin{eqnarray*} \text{tg}\alpha &=&\frac{\sqrt{1-\cos^2\alpha}}{\cos\alpha}=\frac{\sqrt{1-\frac{4a^2b^2}{(a^2+b^2)^2}}}{\frac{2ab}{a^2+b^2}}=\nonumber\\ &=&\frac{\sqrt{(a^2+b^2)^2-4a^2b^2}}{2ab}=\frac{\sqrt{(a^2-b^2)^2}}{2ab}=\frac{|a^2-b^2|}{2ab}.\nonumber \end{eqnarray*}

To kończy dowód.

 

Zadanie 5. (0-2)
W trójkącie ostrokątnym ABC wiadomo,że \sin\angle BAC=\dfrac{4}{5}, a \sin\angle ABC=\dfrac{2\sqrt{2}}{3}. Oblicz \cos\angle ACB.

♦ matura próbna ,,Nowa Era” – poziom rozszerzony, styczeń 2018.


Oznaczmy odpowiednie kąty trójkąta przez \alpha, \beta i \gamma. Ponieważ trójkąt jest ostrokątny, więc wartości wszystkich funkcji trygonometrycznych wskazanych kątów są wszystkie dodatnie. Stąd, jeżeli \sin\alpha=\dfrac{4}{5}, to \cos\alpha=\sqrt{1-\dfrac{4^2}{5^2}}=\dfrac{3}{5}. Podobnie, skoro \sin\beta=\dfrac{2\sqrt{2}}{3}, to \cos\beta=\sqrt{1-\dfrac{8}{9}}=\dfrac{1}{3}.

Rendered by QuickLaTeX.com

Mamy oczywiście \gamma=180^\circ-(\alpha+\beta), czyli

    \[\cos\gamma=-\cos(\alpha+\beta)=\sin\alpha\cdot\sin\beta-\cos\alpha\cdot\cos\beta.\]

Podstawiając wyliczone wartości, otrzymujemy \cos\gamma=\dfrac{4}{5}\cdot\dfrac{2\sqrt{2}}{3}-\dfrac{3}{5}\cdot\dfrac{1}{3}=\dfrac{8\sqrt{2}-3}{15}.

 

Zadanie 6. (0-3)
W czworokącie ABCD dane są: |AC|=5, \angle BAD=\angle BCD=90^\circ, \sin\angle ABC=\dfrac{\sqrt{5}}{3}. Oblicz długość przekątnej BD tego czworokąta.

♦ matura próbna ,,Nowa Era” – poziom rozszerzony, styczeń 2018.


Dany czworokąt można wpisać okrąg (bo suma jego przeciwległych kątów wynosi 180^\circ), przy czym przekątna BD jest średnicą tego okręgu.

Rendered by QuickLaTeX.com

Okrąg ten jest jednocześnie okręgiem opisanym na trójkącie ABC, więc jego promień R, z twierdzenia sinusów, spełnia równość

    \[R=\dfrac{|AC|}{\sin\beta}=\dfrac{5}{\frac{\sqrt{5}}{3}}=3\sqrt{5}.\]

Stąd odpowiedź: |BD|=2R=6\sqrt{5}.

 

Geometria analityczna – przykłady z rozwiązaniami

Zadanie 1. (0-6)
Punkt A=(-2,5) jest jednym z wierzchołków trójkąta równoramiennego ABC, w którym |AC|=|BC|. Pole tego trójkąta jest równe 15. Bok BC jest zawarty w prostej o równaniu y=x+1. Oblicz współrzędne wierzchołka C.

♦ matura – poziom rozszerzony, maj 2010.


Jak niemal każde zadanie z geometrii najlepiej rozpocząć od wykonania w miarę dokładnego rysunku.

Rendered by QuickLaTeX.com

Ponieważ punkty B i C leżą na prostej y=x+1, to możemy przyjąć, że B=(b,b+1) i C=(c,c+1) dla pewnych liczb b oraz c. Możemy obliczyć długość odcinka BC korzystając z informacji o polu naszego trójkąta. Istotnie, traktując bok BC jako podstawę, wysokość będzie odległością punktu A od danej prostej x-y+1=0. Ma ona wartość

    \[h=\frac{|-2-5+1|}{\sqrt{1^2+(-1)^2}}=\frac{6}{\sqrt{2}}=3\sqrt{2}.\]

Stąd \dfrac{1}{2}\cdot h\cdot |BC|=15, czyli |BC|=\dfrac{30}{3\sqrt{2}}=5\sqrt{2}.

Możemy teraz napisać

    \[25\cdot 2=|BC|^2=(b-c)^2+(b+1-c-1)^2=2(b-c)^2,\]

a stąd (b-c)^2=25. To daje nam dwie możliwości: b=5+c albo b=-5+c.

Pozostaje jeszcze sprawdzić, kiedy otrzymamy trójkąt równoramienny z równością |AC|=|BC|=5\sqrt{2}. Mamy

    \[|AC|=\sqrt{(c+2)^2+(c+1-5)^2}=\sqrt{2c^2-4c+20},\]

stąd 2c^2-4c+20=50 lub w wersji uproszczonej c^2-2c-15=0. Rozwiązując to równanie kwadratowe uzyskamy możliwe wartości c. \Delta=4-4\cdot 1\cdot (-15)=64, c_1=\dfrac{2-8}{2}=-3 lub c_2=\dfrac{2+8}{2}=5. Mamy więc C=(-3,-2) lub C=(5,6). Wtedy, zgodnie z wcześniejszymi obliczeniami B=(2,3) lub B=(-8,-7) albo odpowiednio B=(10,11) lub B=(0,1). Są zatem cztery trójkąty ABC, które spełniają warunki zadania ale tylko dwa możliwe położenia wierzchołka C.

 

Zadanie 2. (0-5)
Rysunek przedstawia fragment wykresu funkcji f(x)=\dfrac{1}{x^2}. Przeprowadzono prostą równoległą do osi Ox, która przecięła wykres tej funkcji w punktach A i B. Niech C=(3,-1). Wykaż, że pole trójkąta ABC jest większe lub równe 2.

Rendered by QuickLaTeX.com

♦ matura – poziom rozszerzony, maj 2010.


Zaznaczmy punkt C i poprowadźmy przykładową prostą o równaniu y=a (równoległą od osi Ox). Aby pojawiły się punkty przecięcia z podanym wykresem, musi być a>0. Wtedy współrzędne punktów A i B obliczymy rozwiązując równanie \dfrac{1}{x^2}=a, czyli x^2=\dfrac{1}{a}. Możemy więc przyjąć, że

    \[A=\left(-\sqrt{\frac{1}{a}},\,a\right),\quad B=\left(\sqrt{\frac{1}{a}},\,a\right).\]

Rendered by QuickLaTeX.com

Obliczmy teraz pole P trójkąta ABC traktując AB jako podstawę. Oczywiście |AB|=2\sqrt{\frac{1}{a}}, zaś odpowiednia wysokość w tym trójkącie jest odległością wierzchołka C od poprowadzonej prostej, wynosi więc h=a+1. Zatem

    \[P=\frac{1}{2}\cdot |AB|\cdot h=\frac{1}{2}\cdot 2\sqrt{\frac{1}{a}}\cdot(a+1)=\sqrt{a}+\frac{1}{\sqrt{a}}.\]

Aby pokazać, że otrzymana wartość jest zawsze większą lub równa 2, dla dowolnego a>0, wystarczy zauważyć, że biorąc t=\sqrt{a} mamy

    \[P=t+\frac{1}{t}=\left(\sqrt{t}-\frac{1}{\sqrt{t}}\right)^2+2\geqslant 2.\]

To kończy rozwiązanie.

 

Zadanie 3. (0-6)
Zaznacz na płaszczyźnie zbiór

    \[F=\left\{(x,y)\colon x\in\mathbf{R}\wedge y\in\mathbf{R}\wedge \log_{\frac{1}{2}}\left(|x|-1\right)\geqslant -2\wedge |y|>0\right\}.\]

Napisz równania osi symetrii figury F.

♦ matura – poziom rozszerzony, maj 2002.


Zaczniemy oczywiście od dziedziny. Musi być |x|-1>0, czyli x\in(-\infty,\,-1)\cup(1,\,\infty). Nierówność |y|>0 oznacza, że y\neq 0, zatem figura F nie zawiera żadnego punktu z osi Ox. Zajmijmy się teraz nierównością z logarytmem. Mamy

    \[\log_{\frac{1}{2}}\left(|x|-1\right)\geqslant -2=\log_{\frac{1}{2}} 4,\]

bo \left(\dfrac{1}{2}\right)^{-2}=4.

Opuszczamy logarytmy (pamiętając o zmianie znaku nierówności, bo podstawa logarytmu jest mniejsza od 1) i otrzymujemy |x|-1\leqslant 4, czyli |x|\leqslant 5, zatem x\in[-5,\,5]. Uwzględniając dziedzinę mamy

    \[F=\{(x,y)\colon x\in\mathbf{R}\wedge y\in\mathbf{R}\wedge x\in[-5,-1)\cup (1,5]\wedge y\neq 0\}.\]

Poniżej rysunek tej (nieograniczonej) figury.

Rendered by QuickLaTeX.com

Jedynymi osiami symetrii są oczywiście osie układu współrzędnych, czyli proste o równaniach y=0 oraz x=0. Nie ma innych, choćby ze względu na punkty (-5,0) oraz (5,0), które jako jedyne punkty z prostych pionowych x=\pm 5 nie należą do figury F.

 

Zadanie 4. (0-4)
W układzie współrzędnych są dane punkty: A=(-9,-2) oraz B=(4,2). Wyznacz współrzędne punktu C, leżącego na osi Oy, tak że kąt ACB jest kątem prostym.

♦ matura próbna – poziom rozszerzony, styczeń 2003.


Wykonajmy rysunek. Rozwiązanie najłatwiej oprzeć na spostrzeżeniu, że dla znalezionego punktu C trójkąt ABC będzie prostokątny z przeciwprostokątną AB. Wtedy jednak bok AB będzie średnicą dla okręgu opisanego na tym trójkącie. To sugeruje jak znaleźć wierzchołek C: jest to punkt wspólny osi Oy i okręgu, dla którego odcinek AB jest średnicą.

Rendered by QuickLaTeX.com

Ponieważ |AB|=\sqrt{(4-(-9))^2+(2-(-2))^2}=\sqrt{185}, zaś środkiem odcinka AB jest punkt O=\left(\frac{4+(-9)}{2},\,\frac{2+(-2)}{2}\right)=\left(-\frac{5}{2},\,0\right), to równanie odpowiedniego okręgu ma postać

    \[\left(x+\frac{5}{2}\right)^2+(y-0)^2=\left(\frac{\sqrt{185}}{2}\right)^2=\frac{185}{4}.\]

My oczywiście szukamy takiego punktu C tego okręgu, dla którego współrzędna odcięta wynosi zero, stąd

    \[y^2=\dfrac{185}{4}-\frac{25}{4},\]

czyli y^2=40 i y=-\sqrt{40} lub y=\sqrt{40}. Stąd odpowiedź: są dwa rozwiązania: C_1=(0,\,\sqrt{40}) lub C_2=(0,\,-\sqrt{40}).

 

Zadanie 5. (0-4)
Wyznacz równanie okręgu opisanego na trójkącie, którego boki zawierają się w prostych o równaniach x+6y-12=0, x+y-7=0 oraz x-4y+18=0.

♦ matura próbna ,,Operon” – poziom rozszerzony, listopad 2019.


Sytuację przedstawia rysunek. Najpierw należy wyznaczyć wierzchołki trójkąta o bokach leżących na podanych prostych. W tym celu tworzymy trzy układy równań z podanych równań prostych i rozwiązujemy je.

Rendered by QuickLaTeX.com

Oznaczając przez A,B,C wierzchołki trójkąta, ich współrzędne spełniają więc kolejno zależności

    \[\left\{\begin{array}{l}x+y-7=0\\x-4y+18=0\end{array}\right.\quad \left\{\begin{array}{l}x+y-7=0\\x+6y-12=0\end{array}\right.\quad \left\{\begin{array}{l}x-4y+18=0\\x+6y-12=0\end{array}\right..\]

Stąd A=(2,5), B=(6,1) i C=(-6,3).

Środek okręgu opisanego na trójkącie znajduje się w punkcie przecięcia symetralnych jego boków. Niech M_1 oznacza środek boku AB, zaś M_2 będzie środkiem boku AC. Wtedy oczywiście M_1=\left(\dfrac{2+6}{2},\,\dfrac{5+1}{2}\right)=(4,3) i podobnie M_2=(-2,4). Teraz znależy znaleźć równania prostych prostopadłych do odpowiednich boków i przechodzących przez wyznaczone punkty M_1 i M_2. Symetralna boku AB przechodzi przez M_1 i jej współczynnikiem kierunkowym jest liczba 1, czyli ma ona równanie y=x-1. Zaś symetralna boku AC przechodzi przez M_2 i ma współczynnik kierunkowy równy -4, ma więc postać y=-4x-4.

Środek S szukanego okręgu ma współrzędne spełniające układ równań

    \[S:\left\{\begin{array}{l}y=x-1\\y=-4x-4\end{array}\right.\quad\Rightarrow\quad S=\left(-\frac{3}{5},\,-\frac{8}{5}\right).\]

Pozostaje jeszcze obliczenie promienia r okręgu. W tym celu wyznaczamy długość odcinka |AS|. Mamy

    \[r=|AS|=\sqrt{(2+\frac{3}{5})^2+(5+\frac{8}{5})^2}=\sqrt{\frac{13^2+33^2}{25}}=\frac{\sqrt{1258}}{5}.\]

Ostatecznie, równanie okręgu opisanego na trójkącie ABC ma postać

    \[\left(x+\frac{3}{5}\right)^2+\left(y+\frac{8}{5}\right)^2=\frac{1258}{25}.\]

 

Funkcja kwadratowa cz. 1 – przykłady z rozwiązaniami

Zadanie 1. (0-3)
Wyznacz największą i najmniejszą wartość funkcji f\colon\mathbf{R}\to\mathbf{R}, określonej wzorem f(x)=(x-1)(5-x) w przedziale x\in[0,7].

♦ matura próbna – poziom rozszerzony, styczeń 2003.


Dana funkcja jest podana niemal w postaci iloczynowej, jej wzór możemy zapisać jako f(x)=-(x-1)(x-5). To oznacza, że miejscami zerowymi są x_1=1 oraz x_2=5. Wierzchołek, w którym funkcja osiąga wartość największą, ma współrzędne p=\dfrac{x_1+x_2}{2}=3\in[0,7] i q=f(p)=-(3-1)(3-5)=4. Najmniejszą wartość funkcja będzie przyjmować w jednym z końców podanego przedziału, obliczamy więc f(0)=-5 i f(7)=-12 i wybieramy mniejszą z otrzymanych liczb.

Ostatecznie najmniejsą wartością funkcji f(x) na danym przedziale jest f(7)=-12, zaś największa to f(3)=4.

 

Zadanie 2. (0-5)
Wyznacz wszystkie wartości parametru m, dla których równanie

    \[mx^2-3(m+1)x+m = 0\]

nie ma rozwiązania w zbiorze liczb rzeczywistych.

♦ matura – poziom rozszerzony, maj 2002.


Równanie kwadratowe nie ma rozwiązań w zbiorze liczb rzeczywistych, gdy jego wyróżnik (tzn. delta: \Delta) jest ujemny. W danym przykładzie należy jeszcze osobno sprawdzić przypadek m=0, gdy równanie przestaje być kwadratowe (współczynnik przy x^2 zależy od parametru m – stąd taka konieczność). Podstawiając m=0 do równania otrzymujemy zależność liniową: -3x=0, która, jak widać, ma rozwiązanie. Możemy więc dalej zakładać, że m\neq 0. Wtedy

(1)   \begin{eqnarray*} \Delta&=&\left(-3(m+1)\right)^2-4\cdot m\cdot m=9(m+1)^2-4m^2=\nonumber\\ &=&(3m+3)^2-(2m)^2=(3m+3-2m)(3m+3+2m)=\nonumber\\ &=&(m+3)(5m+3).\nonumber \end{eqnarray*}

Należy teraz rozwiązać nierówność \Delta<0, czyli

    \[(m+3)(5m+3)<0.\]

Określamy miejsca zerowe: m_1=-3 oraz m_2=-\dfrac{3}{5} i zaznaczamy je na osi liczbowej wraz ze schematycznym wykresem paraboli (w naszym przypadku aktualną zmienną jest m i współczynnik przy m^2 jest dodatni – wynosi 5, zatem rysowana parabola ma ramiona skierowane ku górze). Nierówność jest ostra, więc końce wyznaczonego przedziału nie wchodzą do zbioru rozwiązań.

Rendered by QuickLaTeX.com

Tym samym otrzymujemy odpowiedź: m\in\left(-3,\,-\dfrac{3}{5}\right), wykluczona wcześniej wartość m=0 nie znajduje się w tym przedziale.

 

Zadanie 3. (0-5)
Wyznacz wszystkie wartości parametru m, dla których równanie x^2 + mx + 2 = 0 ma dwa różne pierwiastki rzeczywiste takie, że suma ich kwadratów jest większa od 2m^2-13.

♦ matura – poziom rozszerzony, maj 2010.


Aby dana funkcja kwadratowa miała dwa różne pierwiastki rzeczywiste, musi być \Delta>0, czyli

    \[m^2-8>0\quad\Longleftrightarrow\quad \left(m-\sqrt{8}\right)\left(m+\sqrt{8}\right)>0.\]

Daje nam to zbiór m\in\left(-\infty,\,-\sqrt{8}\right)\cup\left(\sqrt{8},\,\infty\right).

Drugi warunek dotyczący pierwiastków ma postać x_1^2+x_2^2>2m^2-13. Przepiszmy go w taki sposób, aby można było wykorzystać wzory Viete’a:

    \[x_1^2+x_2^2=(x_1+x_2)^2-2x_1x_2>2m^2-13.\]

Stąd

    \[\left(-\frac{m}{1}\right)^2-2\cdot\frac{2}{1}>2m^2-13\quad\Longleftrightarrow\quad m^2-9<0,\]

czyli m\in(-3,3).

Ostatecznie, uwzględniając część wspólną uzyskanych zbiorów, mamy odpowiedź m\in\left(-3,\,-\sqrt{8}\right)\cup\left(\sqrt{8},\,3\right).

 

Zadanie 4. (0-5)
Wyznacz wszystkie wartości parametru m, dla których nierówność

    \[\left(m^2+4m-5\right)\cdot x^2+2x>2mx-2\]

jest prawdziwa dla każdej liczby rzeczywistej x.

♦ matura – poziom rozszerzony, lipiec 2020.


Najpierw należy daną nierówność uporządkować, aby poprawnie odczytać wartości poszczególnych współczynników. Mamy

    \[\left(m^2+4m-5\right)\cdot x^2+x(2-2m)+2>0.\]

Funkcja kwadratowa po lewej stronie będzie przyjmowała zawsze (dla każdego x\in\mathbf{R}) wartości dodatnie tylko wtedy, gdy współczynnik a=m^2+4m-5 będzie dodatni i jednocześnie wyróżnik \Delta<0 (nie chcemy mieć żadnych miejsc zerowych – parabola jako wykres tej funkcji kwadratowej musi mieć ramiona skierowane do góry i nie może przecinać osi Ox).

Stąd a=m^2+4m-5>0. Obliczamy \Delta_m=36 i m_1=-5 oraz m_2=1, a następnie graficznie rozwiązujemy nierówność.

Rendered by QuickLaTeX.com

Wracamy do warunku \Delta<0. Mamy

    \[\Delta=(2-2m)^2-4(m^2+4m-5)\cdot 2=-4(m-1)(m+11)<0.\]

Tę nierówność rozwiązujemy podobnie, otrzymując m\in(-\infty,\,-11)\cup(1,\,\infty). Na koniec trzeba wyznaczyć część wspólną otrzymanych zbiorów. To prowadzi do odpowiedzi:

    \[m\in(-\infty,\,-11)\cup (1,\,\infty).\]

 

Zadanie 5. (0-6)
Funkcja kwadratowa f(x)=(2m-1)x^2-2(m+1)x+m-1 ma dwa różne miejsca zerowe x_1, x_2. Wyznacz wszystkie wartości parametru m, dla których odległość między miejscami zerowymi wynosi nie więcej niż 4.

♦ matura próbna ,,Nowa Era” – poziom rozszerzony, styczeń 2018.


Aby podana funkcja była kwadratowa, to musimy założyć, że współczynnik przy wyrazie x^2 jest niezerowy: a\neq 0. Dwa różne miejsca zerowe istnieją tylko wtedy, gdy \Delta>0. To oznacza, że interesuje nas układ trzech warunków

    \[a\neq 0\,\,\wedge\,\,\Delta>0\,\,\wedge\,\,|x_1-x_2|\leqslant 4.\]

Mamy a=2m-1\neq 0 gdy m\neq\frac{1}{2}. Dodatkowo

    \[\Delta=4(m+1)^2-4(2m-1)(m-1)=-4m(m-5)>0.\]

Rozwiązanie odczytujemy z rysunku, zaznaczając na osi liczbowej te wartości m, które zerują otrzymany iloczyn (czyli 0 i 5).

Rendered by QuickLaTeX.com

czyli m\in(0,5).

Ostatni warunek przekształcamy tak, aby móc użyć wzorów Viete’a – podnosząc nierówność obustronnie do kwadratu: |x_1-x_2|^2\leqslant 16, czyli

    \[x_1^2-2x_1 x_2+x_2^2\leqslant 16\quad\Leftrightarrow\quad (x_1+x_2)^2-4x_1x_2\leqslant 16.\]

Stąd

    \[\left(\frac{2(m+1)}{2m-1}\right)^2-4\cdot \frac{m-1}{2m-1}\leqslant 16.\]

A po uporządkowaniu dostajemy nierówność kwadratową: 17m^2-21m+4\geqslant 0. Obliczamy wyróżnik i pierwiastki otrzymanego trójmianu: \Delta_m=(-21)^2-4\cdot 17\cdot 4=169 i m_1=\frac{4}{17} oraz m_2=1.

Podobnie jak poprzednio otrzymujemy odpowiedni zbiór: m\in(-\infty,\,\frac{4}{17}]\cup[1,\,\infty). Na koniec zbieramy wszystkie warunki i wyznaczamy część wspólną uzyskanych zbiorów.

Odpowiedź: m\neq\frac{1}{2}\,\,\wedge\,\,m\in(0,5)\,\,\wedge\,\,m\in(-\infty,\,\frac{4}{17}]\cup[1,\,\infty), czyli

    \[m\in\left(0,\,\frac{4}{17}\right]\cup[1,5).\]

 

Zadanie 6. (0-5)
Wyznacz wszystkie wartości parametru m, dla których rozwiązania x_1 i x_2 równania x^2+13x-24=(10-m)x-15 spełniają warunek x_1^2+x_2^2+3x_1x_2=0.

♦ matura próbna ,,Operon” i GW – poziom rozszerzony, listopad 2008.


Najpierw porządkujemy dane równanie tak, aby otrzymać postać zależności kwadratowej. Mamy

    \[x^2+(m+3)x-9=0.\]

Skoro rozwiązania x_1 i x_2 mają istnieć, to \Delta\geqslant 0. Czyli \Delta=(m+3)^2-4\cdot 1\cdot (-9)=(m+3)^2+9. Jako suma kwadratu i liczby 9, jest to liczba dodatnia dla dowolnej wartości rzeczywistej m, stąd \Delta>0.

Warunek na pierwiastki przekształcamy tak, aby można było użyć wzorów Viete’a:

    \[x_1^2+x_2^2+3x_1 x_2=(x_1+x_2)^2+x_1 x_2=0,\]

stąd \left(-\dfrac{m+3}{1}\right)^2+\left(\dfrac{-9}{1}\right)=0. Mamy zatem (m+3)^2-3^2=0, czyli m(m+6)=0 i uzyskujemy końcową odpowiedź: m=0 lub m=-6.

 

Zadanie 7. (0-6)
Wyznacz wszystkie liczby całkowite k, dla których funkcja f(x)=x^2-2^k\cdot x+2^k+\dfrac{5}{4} przyjmuje wartości dodatnie dla każdego x\in\mathbf{R}.

♦ matura próbna – poziom rozszerzony, grudzień 2005.


Dana funkcja kwadratowa będzie przyjmowała tylko wartości dodatnie (dla wszystkich x\in\mathbf{R}), gdy jej współczynnik przy wyrazie x^2 będzie dodatni, zaś wyróżnik \Delta<0. Pierwszy warunek jest spełniony. Mamy też

    \[\Delta=\left(-2^k\right)^2-4\cdot 1\cdot\left(2^k+\frac{5}{4}\right)=2^{2k}-4\cdot 2^k-5>0.\]

Aby rozwiązać powyższą nierówność wygodnie będzie wprowadzić zmienną pomocniczą m=2^k. Wtedy otrzymamy m^2-4m-5>0, czyli (m-5)(m+1)>0. To prowadzi do m\in(-\infty,\,-1)\cup(5,\infty). Ponieważ m=2^k, więc jest to zawsze wartość dodatnia i interesuje nas tylko druga składowa otrzymanego zbioru. Stąd 2^k\in(5,\,\infty), a ponieważ interesują nas całkowite wartości k, więc k\geqslant 3.

Ostatecznie mamy odpowiedź: k=3,4,5,\ldots.

 

Zadanie 8. (0-6)
Wyznacz dziedzinę i naszkicuj wykres funkcji f(m)=x_1\cdot x_2, gdzie x_1, x_2 są różnymi pierwiastkami równania (m+2)x^2-(m+2)^2x+3m+2=0, w którym m\in\mathbf{R}\setminus\{-2\}.

♦ matura próbna – poziom rozszerzony, styczeń 2006.


Dla m=-2 dana zależność przestaje być równaniem kwadratowym (a nawet powstaje wtedy równanie sprzeczne), stąd wykluczenie podane już w treści zadania.

Ponieważ interesuje nas sytuacja, gdy równanie ma dwa różne pierwiastki, więc musi być \Delta>0, stąd

(2)   \begin{eqnarray*} \Delta&=&(m+2)^4-4(m+2)(3m+2)=\nonumber\\ &=&(m+2)\left[(m+2)^3-4(3m+2)\right]=\nonumber\\ &=&(m+2)(m^3+6m^2)=m^2(m+2)(m+6)>0.\nonumber \end{eqnarray*}

Otrzymaną nierówność wielomianową rozwiązujemy graficznie, zaznaczając punkty 0, -2, -6 na osi liczbowej i prowadząc odpowiednio szkic wykresu; należy pamiętać, że dla m=0 mamy podwójne miejsce zerowe, więc w tym punkcie wykres będzie styczny do osi.

Rendered by QuickLaTeX.com

Uzyskany zbiór: m\in(-\infty,\,-6)\cup(-2,\,0)\cup(0,\,\infty) stanowi dziedzinę funkcji f(m). Jej wartość określimy na podstawie wzorów Vi{\`e}te’a. Mamy

    \[f(m)=x_1\cdot x_2=\frac{3m+2}{m+2}=3+\frac{-4}{m+2}.\]

Widać zatem, że należy naszkicować wykres funkcji homograficznej (na odpowiedniej dziedzinie). Powstaje on przez przesunięcie wykresu funkcji y=\dfrac{-4}{x} o wektor (-2,3).

Rendered by QuickLaTeX.com

 

Zadanie 9. (0-6)
Wyznacz wartości parametru m, dla których równanie (m^2+m-3)x^2+(2m-1)x+2=0 ma dwa rozwiązania dodatnie takie, że jedno z nich jest dwa razy większe od drugiego.

♦ matura próbna ,,Operon” – poziom rozszerzony, listopad 2019.


Zadanie należy do nietypowych. Przy standardowym podejściu należałoby ustalić dla jakich wartości m spełnione są warunki

    \[a=m^2+m-3\neq 0,\,\,\, \Delta>0,\,\,\, x_1+x_2>0,\,\,\, x_1 x_2>0,\]

które odpowiadają kolejno za to, że równanie jest kwadratowe, że ma dwa różne pierwiastki i w końcu że pierwiastki te są liczbami dodatnimi.

My jednak zajmiemy się warunkiem, aby jeden z tych pierwiastków był dwukrotnością drugiego. Oznaczmy je przez r>0 oraz 2r. Wtedy x_1+x_2=3r i jednocześnie x_1 x_2=2r^2. Stąd

    \[\frac{(x_1+x_2)^2}{9}=r^2=\frac{x_1 x_2},\]

czyli – korzystając ze wzorów Viete’a – dostaniemy równanie

    \[\frac{1}{9}\left(\frac{2m-1}{m^2+m-1}\right)^2=\frac{1}{m^2+m-3}.\]

Po prostej redukcji wyrazów podobnych dostaniemy 5m^2+13m-28=0. Rozwiązując to równanie kwadratowe, otrzymamy \Delta_m=13^2+4\cdot 5\cdot 28 i m_1=-4 lub m_2=\dfrac{7}{5}.

Widzimy zatem, że możliwe są co najwyżej dwie wartości m spełniające warunki zadania. Wracając do pierwotnie podanych założeń, zamiast je rozwiązywać dla wszystkich m, wystarczy sprawdzić, która ze znalezionych dwóch wartości te warunki spełniają.

Dla m=-4 mamy a=9>0 i dalej b=-9, czyli \Delta=19>0 oraz x_1+x_2=1>0 i x_1 x_2=\dfrac{2}{9}>0. Warunki są spełnione.

Dla m=\dfrac{7}{5} mamy a=0,\!36>0 i dalej b=\dfrac{9}{5}, ale wtedy jednak x_1+x_2=-\dfrac{-b}{a}<0 więc pierwiastki nie są dodatnie.

Końcowa odpowiedź: jest tylko jedna wartość parametru m, mianowicie m=-4.

 

Zadanie 10. (0-4)
Wyznacz dziedzinę i najmniejszą wartość funkcji f(x)=\log_{\frac{\sqrt{2}}{2}}\left(8x-x^2\right).

♦ matura – poziom rozszerzony, maj 2008.


Zaczynamy od dziedziny. Aby dane w zadaniu wyrażenie miało sens, musi być 8x-x^2>0, czyli x(8-x)>0, skąd x\in(0,8). Zauważmy też przy okazji, że podstawa logarytmu wynosi a=\dfrac{\sqrt{2}}{2}<1, to oznacza, że funkcja x\mapsto \log_a x jest malejąca: im większy argument, tym mniejsza jest wartość tej funkcji. Zatem wystarczy w obrębie naszej dziedziny (0,8) znaleźć największą wartość funkcji kwadratowej g(x)=8x-x^2. Maksimum tej funkcji kwadratowej jest oczywiście przyjmowane w wierzchołku, czyli dla x=\dfrac{-8}{-2}=4 i wynosi ono g(4)=8\cdot 4-4^2=16. Wtedy

    \[f(4)=\log_{\frac{\sqrt{2}}{2}}16=\log_{2^{-1/2}}\left(2^{-1/2}\right)^{-8}=-8.\]

To daje szukaną odpowiedź.

 

Zadanie 11. (0-5)
Wyznacz wszystkie wartości parametru a, dla których równanie x^2-2ax+a^3-2a = 0 ma dwa różne rozwiązania dodatnie.

♦ matura próbna – poziom rozszerzony, marzec 2021.


Jest to typowe równanie kwadratowe z parametrem. Warunki opisane w zadaniu można wyrazić następująco:

  • istnieją dwa różne rozwiązania: \Delta>0,
  • rozwiązania są dodatnie: x_1\cdot x_2>0\quad\wedge\quad x_1+x_2>0 – w ten sposób najłatwiej wykorzystać wzory Viete’a.

Uzyskane nierówności prowadzą do zależności:

(3)   \begin{eqnarray*} \Delta&=&(-2a)^2-4\cdot 1\cdot(a^3-2a)=-4a(a^2-a-2)=\nonumber\\ &=&-4a(a-2)(a+1)>0\nonumber \end{eqnarray*}

oraz

    \[x_1\cdot x_2=\frac{a^3-2a}{1}=a^3-2a>0\quad\text{i}\quad x_1+x_2=\frac{2a}{1}=2a>0.\]

Pierwszą z tych nierówności, przez rozkład na czynniki zapisujemy jako a(a-\sqrt{2})(a+\sqrt{2})>0. Ilustracje obu nierówności \Delta>0 oraz x_1\cdot x_2>0 pokazuje rysunek.

 

Rendered by QuickLaTeX.com

Część wspólna uzyskanych wartości a>0 to przedział a\in\left(\sqrt{2},\,2\right).

 

Zadanie 12. (0-5)
Liczby x_1=5+\sqrt{23} i x_2=5-\sqrt{23} są rozwiązaniami równania

    \[x^2-\left(p^2+q^2\right)x+(p+q)=0\]

z niewiadomą x. Oblicz wartości p i q.

♦ matura – poziom rozszerzony, maj 2008.


Jeśli wstawimy podane liczby x_1 oraz x_2 do równania, otrzymamy dość skomplikowany układ równań kwadratowych wiążący szukane wielkości p oraz q. Posłużymy się więc wzorami Viete’a. Wskazówką, że wzory te mogą być w naszym przypadku pomocne jest fakt, iż liczby x_1+x_2=10 oraz x_1 x_2=25-23=2 są całkowite, co znacząco ułatwi obliczenia. Mamy

    \[10=x_1+x_2=-\frac{-(p^2+q^2)}{1}=p^2+q^2,\quad\,\, 2=x_1 x_2=p+q.\]

Otrzymany układ równań rozwiązujemy metodą podstawiania: q=2-p, stąd

    \[p^2+(2-p)^2=10\quad\Leftrightarrow\quad p^2-2p-3=0.\]

Obliczamy wyróżnik \Delta=(-2)^2-4\cdot 1\cdot(-3)=16, zatem p_1=\dfrac{2-4}{2}=-1 oraz p_2=\dfrac{2+4}{2}=3. Wtedy odpowiednio otrzymujemy q_1=2-p_1=3 i q_2=2-p_2=-1.

To daje nam końcową odpowiedź: są dwa rozwiązania: (p,q)=(-1,3) lub (p,q)=(3,-1).

 

Ciągi – przykłady z rozwiązaniami

Zadanie 1. (0-5)
O liczbach a, b, c wiemy, że ciąg (a, b, c) jest arytmetyczny i a + c = 10, zaś ciąg (a+1, b+4, c+19) jest geometryczny. Wyznacz te liczby.

♦ matura – poziom rozszerzony, maj 2010.


Z warunku na ciąg arytmetyczny wiemy, że 2b=a+c, a ponieważ ta ostatnia suma wynosi 10, to 2b=10 i b=5. Przechodząc do warunku na ciąg geometryczny otrzymujemy

    \[(b+4)^2=(a+1)(c+19)\quad\Longrightarrow\quad (a+1)(c+19)=9^2=81.\]

Podstawmy c=10-a do tego równania. Wtedy

    \[(a+1)(10-a+19)=81\quad\Longleftrightarrow\quad -a^2+28a+29=81,\]

co po uporządkowaniu daje równość a^2-28a+52=0. Obliczamy wyróżnik \Delta=(-28)^2-4\cdot 1\cdot 52=576 i \Delta=24. Stąd a_1=\dfrac{28-24}{2}=2 oraz a_2=\dfrac{28+24}{2}=26. Wyniki te prowadzą odpowiednio do c_1=10-a_1=8 lub c_2=10-a_2=-16.

Ostatecznie uzyskujemy dwa możliwe rozwiązania: (a,b,c)=(2,5,8) albo (a,b,c)=(26,5,-16).

 

Zadanie 2. (0-3)
Suma n początkowych, kolejnych wyrazów ciągu (a_n), jest obliczana według wzoru S_n=n^2+3n, n\in\mathbf{N}. Wyznacz a_n. Wykaż, że ciąg (a_n) jest ciągiem arytmetycznym.

♦ matura próbna – poziom rozszerzony, styczeń 2003.


Formalnie suma n początkowych wyrazów dowolnego ciągu (a_n) to wartość 

    \[S_n=\underbrace{a_1+a_2+a_3+\ldots+a_{n-1}}_{=S_{n-1}}+a_n=S_{n-1}+a_n\]

dla n\geqslant 2 oraz S_1=a_1. Zatem mamy zależność a_n=S_n-S_{n-1} przy n\geqslant 2.

Po podstawieniu danych z zadania, otrzymujemy

    \[a_n=S_n-S_{n-1}=n^2+3n-\left((n-1)^2+3(n-1)\right)=2n+2,\]

dla n\geqslant 2 oraz a_1=S_1=1^2+3\cdot 1=4. Widać więc, że wzór ogólny a_n=2n+2 działa dla wszystkich n\in\mathbf{N}.

Aby pokazać, że ciąg (a_n) jest arytmetyczny, wystarczy sprawdzić, że różnica jego sąsiednich wyrazów jest stała. Mamy

    \[a_{n+1}-a_n=2(n+1)+2-(2n+2)=2.\]

To kończy dowód i rozwiązanie zadania.

 

Zadanie 3. (0-4)
Dziesiąty wyraz pewnego ciągu geometrycznego równa się 10. Oblicz iloczyn dziewiętnastu początkowych, kolejnych wyrazów tego ciągu.

♦ matura próbna – poziom rozszerzony, styczeń 2003.


Oznaczmy przez (b_n) dowolny ciąg geometryczny; załóżmy, że b_{10}=10 i niech q będzie ilorazem tego ciągu. Wtedy

    \[b_n=b_1\cdot q^{n-1}\]

dla n=1,2,3,\ldots. W szczególności mamy b_1\cdot q^9=10.

Zobaczmy jak inaczej można zapisać iloczyn dziewiętnastu kolejnych początkowych wyrazów naszego ciągu. Mamy

(1)   \begin{eqnarray*} b_1 b_2 b_3\ldots b_{19} &=& b_1\cdot (b_1 q)\cdot (b_1 q^2)\cdot (b_1 q^3)\cdot\ldots\cdot(b_1 q^{18})=\nonumber\\ &=& b_1^{19}\cdot q^{1+2+3+\ldots+18}.\nonumber \end{eqnarray*}

Sumę 1+2+3+\ldots+18 obliczamy albo bezpośrednio albo korzystając ze wzoru na sumę wyrazów w ciągu arytmetycznym. Otrzymujemy 1+2+3+\ldots+18=\dfrac{1+18}{2}\cdot 18=19\cdot 9. Ostatecznie więc mamy

    \[b_1 b_2 b_3\ldots b_{19} = b_1^{19}\cdot q^{9\cdot 19}=\left(b_1 q^{9}\right)^{19}=b_{10}^{19}=10^{19}.\]

 

Zadanie 4. (0-5)
Rozwiąż nierówność

    \[\frac{1}{x-3}+\frac{1}{(x-3)^2}+\frac{1}{(x-3)^3}+\ldots\geqslant 2-x,\]

gdzie lewa strona nierówności jest szeregiem geometrycznym zbieżnym. Podaj odpowiednie założenia.

♦ matura próbna ,,Operon” – poziom rozszerzony, listopad 2019.


Oczywiście musi być x\neq 3. Aby występujący w zadaniu szereg geometryczny był zbieżny, jego iloraz q=\dfrac{1}{x-3} musi spełniać nierówność |q|<1. Stąd

    \[\left|\frac{1}{x-3}\right|<1\quad \Leftrightarrow\quad |x-3|>1.\]

To oznacza, że x-3<-1 lub x-3>1, czyli mamy założenia: x\in(-\infty,2)\cup(4,\infty).

Suma zbieżnego szeregu geometrycznego o pierwszym wyrazie a_1 i ilorazie q jest równa \dfrac{a_1}{1-q}, czyli dana nierówność przyjmuje postać

    \[\frac{\frac{1}{x-3}}{1-\frac{1}{x-3}}	\geqslant 2-x\quad\Leftrightarrow\quad \frac{1}{x-3-1}\geqslant 2-x.\]

To prowadzi do nierówności \dfrac{1-(2-x)(x-4)}{(x-4)}\geqslant 0, a stąd \dfrac{x^2-6x+9}{x-4}\geqslant 0 i tym samym (x-3)^2(x-4)\geqslant 0 (przy podanych wcześniej założeniach).

Rendered by QuickLaTeX.com

Zbiór wyznaczony przez ostatnią nierówność pokazuje rysunek powyżej, co w połączeniu z założeniami daje końcową odpowiedź: x\in(4,\,\infty).

 

Zadanie 5. (0-3)
Ciąg (a_n) jest określony wzorem

    \[a_n=\frac{1}{\dfrac{1}{\log_2(n+1)}+\dfrac{1}{\log_3(n+1)}+\ldots+\dfrac{1}{\log_{2018}(n+1)}}\]

dla n\geqslant 1. Uzasadnij, że wzór ciągu (a_n) można zapisać w postaci a_n=\log_{2018!}(n+1) i oblicz wartość wyrażenia a_1+a_2+\ldots+a_{2017}.

♦ matura próbna ,,Nowa Era” – poziom rozszerzony, styczeń 2018.


Każdy z ułamków postaci \dfrac{1}{\log_k(n+1)} można odwrócić pisząc \log_{(n+1)} k dla k=2,3,\ldots,2018. Wówczas mianownik wyrażenia definiującego wyraz a_n jest sumą równą

    \[\log_{(n+1)}2+\log_{(n+1)}3+\ldots+\log_{(n+1)}2018=\log_{(n+1)}2018!\]

Tym samym

    \[a_n=\dfrac{1}{\log_{(n+1)}2018!}=\log_{2018!}(n+1),\]

co kończy rozwiązanie pierwszej części zadania.

Zauważmy teraz, że suma S=a_1+a_2+\ldots+a_{2017} wynosi

    \[S=\log_{2018!}2+\log_{2018!}3+\ldots+\log_{2018!} 2018=\log_{2018!}2018!=1.\]

 

Wielomiany i funkcje wymierne – przykłady z rozwiązaniami

Zadanie 1. (0-4)
Wyznacz wartości a i b współczynników wielomianu W(x)=x^3+ax^2+bx+1 wiedząc, że W(2)=7 oraz, że reszta z dzielenia W(x) przez (x-3) jest równa 10.

♦ matura – poziom rozszerzony, maj 2010.


Zależność W(2)=7 natychmiast zamieniamy na równanie wiążące współczynniki a i b. Mamy

    \[W(2)=2^3+a\cdot 2^2+b\cdot 2+1\quad\Longrightarrow\quad 4a+2b+9=7.\]

Drugą informację podaną w zadaniu wykorzystamy w połączeniu z twierdzeniem Bezouta. Wynika z niego, że reszta z dzielenia dowolnego wielomianu W(x) przez (x-r) wynosi W(r). Zatem mamy W(3)=10 i tym samym

    \[W(3)=3^3+a\cdot 3^2+b\cdot 3+1\quad\Longrightarrow\quad 9a+3b+28=10.\]

Otrzymaliśmy układ równań na szukane współczynniki:

    \[\left\{\begin{array}{l}4a+2b=-2\\9a+3b=-18\end{array}\right..\]

Dzieląc pierwsze równanie przez 2, drugie przez 3 i odejmując je stronami uzyskamy zależność (2a+b)-(3a+b)=-1-(-6), czyli -a=5 i a=-5. Wtedy b=-2a-1=-2\cdot(-5)-1=9. Mamy więc odpowiedź: a=-5 oraz b=9.

 

Zadanie 2. (0-3)
Rozwiąż nierówność

    \[\frac{2x-1}{1-x}\leqslant \frac{2+2x}{5x}.\]

♦ matura – poziom rozszerzony, maj 2021.


Mamy do rozwiązania zwykłą nierówność w postaci wymiernej. Na początku koniecznie podajemy dziedzinę i nie mnożymy nierówności przez niewiadomą! To powoduje, że początkowe przekształcanie polega na przeniesieniu wszystkiego na jedną stronę i obliczeniu różnicy. Mamy x\neq 1 oraz x\neq 0 i dalej

    \[\frac{2x-1}{1-x}-\frac{2+2x}{5x}\leqslant 0\quad\Leftrightarrow\quad \frac{(2x-1)(5x)-(2+2x)(1-x)}{(1-x)(5x)}\leqslant 0.\]

Dokonujemy obliczeń w liczniku i mamy

    \[\frac{10x^2-5x-(2-2x+2x-2x^2)}{5x(1-x)}\leqslant 0\quad\Leftrightarrow\quad \frac{12x^2-5x-2}{5x(1-x)}\leqslant 0.\]

Otrzymaną w liczniku funkcję kwadratową rozkładamy na czynniki, w tym celu obliczamy wyróżnik \Delta i miejsca zerowe: \Delta=25-4\cdot 12\cdot (-2)=121, stąd x_1=\dfrac{5-11}{24}=-\dfrac{1}{4} oraz x_2=\dfrac{5+11}{24}=\dfrac{2}{3}. Ostatecznie mamy nierówność postaci

    \[\frac{12\left(x+\frac{1}{4}\right)\left(x-\frac{2}{3}\right)}{5x(1-x)}\leqslant 0.\]

Standardowa metoda polega na rozwiązaniu nierówności wielomianowej – uzyskanej z zamiany ilorazu danych wyrażeń na ich iloczyn. Wynika to stąd, że porównujemy wynik odpowiedniego działania z zerem; w naszym przypadku pytamy o to, kiedy iloraz przyjmuje wartości mniejsze lub równe zero; odpowiedź (w obrębie dziedziny) jest taka sama jak w przypadku iloczynu. Zatem formalnie rozwiązujemy nierówność

    \[x(1-x)\left(x+\frac{1}{4}\right)\left(x-\frac{2}{3}\right)\leqslant 0.\]

Oczywiście stałe 5 i 12 możemy pominąć, bo one nie wpływają na znak danego wyrażenia. Rysunek poniżej przedstawia szkic odpowiedniego wykresu z zaznaczoną dziedziną x\neq 0 i x\neq 1.

Rendered by QuickLaTeX.com

Odpowiedź: x\in\left(-\infty,\,-\dfrac{1}{4}\right)\cup\left(0,\,\dfrac{2}{3}\right)\cup (1,\,\infty).

 

Zadanie 3. (0-3)
Wyznacz największą i najmniejszą wartość funkcji f(x)=\dfrac{x^2+8}{x+1} w przedziale [0,\,3].

♦ matura próbna – poziom rozszerzony ,,Operon”, listopad 2019.


Dla wyznaczenia wartości największej i najmniejszej funkcji na danym przedziale, należy przeanalizować wartości tej funkcji w punktach, w których może pojawić się ekstremum lokalne oraz na końcach przedziału. W naszym przypadku funkcja f(x) posiada pochodną dla x\in[0,3] i mamy

    \[f'(x)=\frac{2x(x+1)-(x^2+8)\cdot 1}{(x+1)^2}=\frac{x^2+2x-8}{(x+1)^2}.\]

Widać stąd, że f'(x)=0 tylko wtedy, gdy x^2+2x-8=0. Ponieważ \Delta=36, to punktami krytycznymi są x_1=\dfrac{-2-6}{2}=-4\not\in[0,3] oraz x_2=\dfrac{-2+6}{2}=2\in[0,3]. Sprawdzamy więc jedynie wartości f(2)=\dfrac{12}{3}=4, f(0)=8 i f(3)=\dfrac{17}{4}. Największą spośród nich jest f(0)=8, zaś najmniejsza to f(2)=4. To są szukane liczby.

 

Zadanie 4. (0-3)
Udowodnij, że dla każdej liczby rzeczywistej x prawdziwa jest nierówność

    \[x^4-4x^3-2x^2+12x+9\geqslant 0.\]

♦ matura próbna – poziom rozszerzony ,,Nowa Era”, styczeń 2018.


Przekształcimy dane wyrażenie korzystając ze wzorów skróconego mnożenia. Mamy

(1)   \begin{eqnarray*} &{}& x^4-4x^3-2x^2+12x+9=\nonumber\\ &=&\left(x^4-4x^3+4x^2\right)-3\left(2x^2-4x\right)+9=\nonumber\\ &=& (x^2-2x)^2 -2\cdot (x^2-2x)\cdot 3+3^2=\nonumber\\ &=&(x^2-2x-3)^2.\nonumber \end{eqnarray*}

Widać teraz, że istotnie dane wyrażenie przyjmuje wyłącznie wartości nieujemne. To kończy dowód.